ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του ΒΛΑΣΗ ΡΑΣΣΙΑ στο περιοδικό «ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ»

(Καλοκαίρι 2006) 
 
 
 

Τι εκφράζει η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία για το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών, του οποίου αποτελείτε μέλος; 

Η Ελληνική Εθνική (και όχι «αρχαία» γιατί δεν είναι αποθαμένη) Θρησκεία εκφράζει το αντιληπτικό και εκφραστικό σύστημα μέσα από το οποίο μπορεί να αυτοπροσδιορισθεί κάποιος ως «Έλληνας», όχι φυσικά με την έννοια του υπηκόου ενός κράτους που για τους δικούς του λόγους θέλει να λέγεται «Ελληνικό», αλλά με την έννοια του φορέα μίας πολύ συγκεκριμένης κοσμοθέασης και ενός συγκεκριμένου έθους που λέγονται Ελληνικά. Γι’ αυτό άλλωστε κάνουμε λόγο για Θρησκεία «Εθνική». Στο πρόσφατο (με ημερομηνία 7 Μαϊου 2006) Υπόμνημα του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών προς τις ελληνικές πολιτειακές και πολιτικές αρχές για την θεσμική αναγνώριση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, ορίζουμε την τελευταία ως το σύνολο των «νομιζομένων» των Εθνικών (δηλαδή μη χριστιανών) Ελλήνων του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, για τον Κόσμο, για τους Θεούς, για την εκδηλωμένη φύση, για τα ζώα και τους ανθρώπους. Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία δεν έχει ιδρυθεί από έναν ή περισσότερους ανθρώπους, «προφήτες» ή «θεανθρώπους», αλλά αποτελεί μία δίχως αρχή και τέλος πνευματική συνεξέλιξη με την βιολογική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική οντότητα του έθνους που λέγεται Ελληνικό. 
    

Πότε πρωτοξεκίνησε η ανάπτυξη της στην Νεοελληνική πραγματικότητα; Πότε άρχισαν να γίνονται τα πρώτα μυστήρια και οι πρώτες τελετές στην νεότερη ιστορία της Ελλάδας;  

Εξαρτάται από το σημείο που βάζει κανείς ως αφετηρία γι’ αυτήν ακριβώς την «νεοελληνική» πραγματικότητα. Θα μπορούσαμε να βάλουμε το έτος 1200 για την εθνεγερσία του Λέοντος Σγουρού ή το 1400 για τον Γεώργιο Γεμιστό – Πλήθωνα, αλλά υποθέτουμε δεν ρωτάτε αυτό, αλλά την περιορίζετε χρονικά στο άμεσο «τώρα» ή τουλάχιστον στις τελευταίες δεκαετίες. Με δεδομένο ότι η Ελληνική Εθνική Θρησκεία επέζησε έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980 στην υποχρεωτική «αφάνεια» αλλά δίχως να έχει ποτέ διακοπεί η συνέχειά της, θα βάλουμε την συγκεκριμένη δεκαετία ως «πρώτο ξεκίνημα», όπως εσείς το εννοείτε. Τότε εμφανίζονται λοιπόν οι πρώτες «δημοσιοποιήσεις» της ύπαρξής της, είτε με κείμενα και επιστολές μεμονωμένων ατόμων σε εφημερίδες (Γούσιος, Γουλοσπύρος, κ.ά.), είτε με οργανωμένη λατρεία, έντυπα, προκηρύξεις και αυτοκόλλητα (όπως η ομάδα των Μεγάρων «Έλληνες Ειδωλολάτρες»), είτε με ανοικτές ιεροπραξίες (όπως η πρώτη δημόσια ιεροπραξία από τον ομιλούντα και τον πρώτο γύρω του πυρήνα θρησκευτών, κατά το θερινό ηλιοστάσιο του 1987 στο Ιερό των Θεών Διονύσου και Απόλλωνος, στο προάστιο «Διόνυσος» της Αττικής).

Ποιο είναι το βασικό θεολογικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας; 

Θα σας παραπέμψουμε ξανά στο Υπόμνημά μας, όπου γίνονται επ’ αυτού κάποιες λακωνικές αλλά μεστές διατυπώσεις: «Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία βασίζεται επάνω στην αλήθεια του Κόσμου και δέχεται την πραγματικότητα όπως εκείνη είναι και όχι όπως την θέλει η ανθρώπινη ανασφάλεια. Αναγνωρίζει την Δικαιοσύνη και την Αρμονία ως κυρίαρχους νόμους του Σύμπαντος και δεν προβάλλει με βέβηλο τρόπο διάφορα ανθρώπινα ή ζωώδη συναισθήματα στις σφαίρες των Θεών. Δεν ηθικολογεί, δεν δικάζει υποτιθέμενους αμαρτωλούς, ούτε εκφοβίζει ανασφαλείς ανθρώπους, αλλά διδάσκει στον άνθρωπο την ύψιστη σοφία τού να αποδέχεται την πραγματικότητα, να συμμετέχει σε αυτήν και να τιμά όλα εκείνα που την συνέχουν (δηλαδή τους φυσικούς νόμους και τους Θεούς). Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία έχει κυρίως συλλογική διάσταση και ασκεί ευεργετική - διαπλαστική επίδραση επάνω στην κοινότητα. Ο ιερέας της αποτελεί τον εκπρόσωπο, κατά κανόνα μάλιστα εκλεγμένο, της κοινότητος απέναντι στους Θεούς, πρωτεύοντα δε ρόλο, παίζει όχι το θεολόγημα αλλά η πράξις, η επαναλαμβανόμενη τελετουργία η οποία διατηρεί αδιάσπαστη την αόρατη αλυσίδα της ζωής των γενών, η οποία ενώνει το παρελθόν με το μέλλον και τους προγόνους με τους απογόνους». 

Θεωρείτε ότι οι ακροδεξιές εκφάνσεις έχουν λόγο και ρόλο στις κοινότητες των Ελλήνων Εθνικών;

Επ’ ουδενί και απορούμε μάλιστα γιατί αρκετοί επανέρχεστε ξανά και ξανά σε αυτή την ερώτηση για τα αυτονόητα. Οι ακροδεξιές και εν γένει όλες οι ολοκληρωτικές αντιλήψεις, δεν έχουν την ελάχιστη έστω θέση στην όποια επίκληση του Εθνικού, δηλαδή Προχριστιανικού Ελληνισμού, γι’ αυτό άλλωστε και τις αγριότερες και πιο χυδαίες επιθέσεις τις έχουμε δεχθεί από τέτοιους κύκλους, των οποίων η δική μας ύπαρξη ακυρώνει την δυνατότητα να σκυλέψουν και να καπηλευτούν κατά όπως τους βολεύει τον Προχριστιανικό Ελληνισμό. Όπως ο Χριστιανισμός δεν έχει τίποτε το  κοινό με τον Ελληνισμό, έτσι δεν έχουν και όλα τα ιδεολογικά του γεννήματα λ.χ. ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, η αλλοφοβία, η ομοφοβία και ο φασισμός. Πώς μπορεί ένας ακροδεξιός να συσχετισθεί με τις βασικές Ελληνικές αρχές, όπως λ.χ. με την ανεκτικότητα στην ετερότητα ή την Δικαιοσύνη;

Υπάρχουν θεολογικές, φιλοσοφικές ή πολιτικές διαφορές στους διάφορους φορείς που αντιπροσωπεύουν την Ελληνική Εθνική Θρησκεία;   

Βεβαίως υπάρχουν και αυτό, εμείς τουλάχιστον, το θεωρούμε όχι μόνο πολύ καλό αλλά και το κατεξοχήν ζητούμενο. Εντός του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών μάλιστα εμφανίζονται προσεγγίσεις από διαφορετικές φιλοσοφικές σκοπιές, άλλες από ηρακλείτεια, άλλες από πυθαγορο-πλατωνική, άλλες από στωϊκή, άλλες από κυνική και άλλες από επικούρεια. Ο Ελληνισμός υπήρξε πάντα ένα πολυεπίπεδο σώμα ιδεών και τέτοιο θα παραμείνει, διαφορετικά απλώς... θα πάψει να είναι Ελληνισμός. Στην Εθνική μας Θρησκεία δεν υπάρχει συνεπώς καθόλου χώρος για «ορθοδοξίες» και συναφείς μονοθεϊστικές τερατοσυλλήψεις. Βέβαια αυτό το βασικό αξίωμα είναι αρκετοί που δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, ελπίζω εξαιτίας μόνον της χριστιανικής τους ανατροφής και όχι από κάποια άλλη πονηρότερη αιτία. Σε επίπεδο πολιτικών διαφορών τώρα, επίσης υπάρχουν τέτοιες ανάμεσα στους διάφορους φορείς, εμείς λ.χ. επιμένουμε στην δημοκρατικότητα και τον ανθρωπισμό.  
 

 

Εννοείτε ότι δεν υπάρχει στην Ελληνική Θρησκεία αυτό που λέμε κυρίαρχο δόγμα άρα και διάφορες αιρετικές προσεγγίσεις;  

Ακριβώς. Η λέξη «αίρεση» για εμάς σήμαινε και σημαίνει απλώς μία «έγκυρη επιλογή πεποιθήσεων ή φιλοσοφικών θέσεων». Ήταν η χριστιανική απολυτότητα εκείνη που διέστρεψε το νόημα του όρου, σε υποτιθέμενη «πλάνη» που δήθεν... απομακρύνει από μία απόλυτη «αλήθεια» (την «ορθή δόξα», «ορθοδοξία», που αναφέραμε παραπάνω), η οποία «αλήθεια» διόλου συμπτωματικά βέβαια συμπίπτει πάντα με την στενή θέση τής εκάστοτε επίσημης Εκκλησίας (γέλια). Ωστόσο, όπως προείπαμε, εμφανίζονται συχνά αρκετοί περίεργοι τύποι που πάνε να μεταφέρουν αυτή την καθαρά χριστιανική αρρώστια μέσα στους κύκλους μας, εγώ προσωπικά λ.χ. έχω δεχθεί αρκετές ύβρεις από ψευτο-αρχαιολάτρες ή απλώς αρχαιόπληκτους μόνο και μόνο επειδή δεν δέχομαι πως σώνει και καλά πρέπει να θαυμάζει κανείς και να χειροκροτεί τον δυϊστή «θείο» (...) Πλάτωνα. Ευτυχώς πάντως, τουλάχιστον για την ώρα, τα φρούτα αυτά δεν αντέχουν το κλίμα του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών και δεν ευδοκιμούν ανάμεσά μας. Οι δικοί μας πλατωνιστές ξέρουν να αποδέχονται ότι ο άλλος Συνέλληνας έχει κάθε δικαίωμα να είναι στωϊκός, επικούρειος ή ο,τιδήποτε άλλο.

Είδατε την αναγνώριση του σωματείου ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ  ως βήμα αναγνώρισης της Εθνικής Θρησκείας στην Ελλάδα; 

Φυσικά και όχι. Ήταν και φυσικά παραμένει μία απλή αναγνώριση σωματείου και οι Θρησκείες ΔΕΝ μπορεί να έχουν την νομική μορφή ενός σωματείου, το οποίο αποτελεί την κατεξοχήν αλώσιμη νομική μορφή συλλογικότητας. Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών λειτούργησε και λειτουργεί ως Αστική Εταιρεία όχι από βίτσιο, αλλά λόγω του ότι αυτή αποτελεί για την ώρα την μόνη μη αλώσιμη μορφή ικανή να προστατέψει την σοβαρότητα μίας Θρησκείας. Αυτό που χρειάζεται μία Θρησκεία, όπως πολύ ορθά έχει καταδείξει με το γνωστό νομοσχέδιό της η «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη», είναι η νομική προσωπικότητα της «Θρησκευτικής Ένωσης» και αυτό διεκδικούμε άλλωστε εμείς με το Υπόμνημά μας. Έως την ώρα που θα καθιερωθεί λοιπόν και στην χώρα μας το νομικό πρόσωπο της «Θρησκευτικής Ένωσης», εμείς θα εξακολουθήσουμε να λειτουργούμε ως Αστική Εταιρεία.

Για να γυρίσουμε στο σωματείο, εάν οι ιδρυτές του είχαν φροντίσει να ανακοινώσουν την αναγνώρισή τους από το Μονομελές Πρωτοδικείο ως τέτοια, αυτό θα ήταν κάτι που θα μπορούσαμε να χειροκροτήσουμε και προφανώς έτσι θα πράτταμε. Επ’ ουδενί μπορούμε ωστόσο να γίνουμε συνένοχοι στην παραπληροφόρηση περί τάχα «αναγνωρίσεως» της... Εθνικής Θρησκείας και μάλιστα ως... σωματείο, γι’ αυτό άλλωστε και εκδώσαμε μετά τις πρώτες 10 οχλήσεις που δεχθήκαμε από Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους μία αναγκαία «ανακοίνωση ασφαλείας» για να προστατευθεί τουλάχιστον η αξιοπιστία του δικού μας φορέα. Αυτό βέβαια έκανε έξαλλους όλους τους άσπονδους εχθρούς μας, αλλά τι να κάνουμε; Όλα έχουν ένα όριο, δεν γίνεται να γινόμαστε συνένοχοι του καθενός και σε τελευταία ανάλυση προς τι το μίσος τους; Έπρεπε σώνει και καλά να χειροκροτήσουμε μία «φούσκα»; Όσοι βλέπουν «αναγνώριση Θρησκείας» σε αυτή την αναγνώριση σωματείου, ας σπεύσουν χαρωπά να πυκνώσουν τις τάξεις των μελών του με τις ευχές μας μάλιστα για καλή πόρευση και επιτυχία. Ο καθένας τον δρόμο του, σύμφωνα με την συνείδησή του και το ήθος του και, κυρίως, σύμφωνα με το μυαλό του.

Πότε ίδρυθηκε και ποιες είναι οι βασικές δραστηριότητες του Ύπατου Συμβουλίου Ελλήνων Εθνικών; 

Η ίδρυση του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών έγινε τον Ιούνιο του 1997, μετά από 10ετείς επαφές, συζητήσεις, ζυμώσεις και διαδικασίες μεταξύ των πρώτων ομάδων Εθνικών που εμφανίσθηκαν δημόσια στην χώρα μας. Από την πρώτη δημόσια ιεροπραξία, το θερινό ηλιοστάσιο του 1987 στο Ιερό των Θεών Διονύσου και Απόλλωνος, στο προάστιο «Διόνυσος» της Αττικής, έως την ίδρυση του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών, οι Έλληνες Εθνικοί πραγματοποιήσαμε με προγενέστερους φορείς μας (Αστική Εταιρεία Αρχαιοελληνικών Μελετών «Διιπετές», Ένωση Προσώπων «Ομοβούλιο των Ελλήνων Εθνικών», κ.ά.), 45 διαλέξεις για την προβολή της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, τελέσαμε 60 περίπου ανοικτές, δημόσιες ιεροπραξίες, εκδώσαμε βιβλία και περιοδικά, διαδηλώσαμε εναντίον καταστροφών αρχαιολογικών χώρων (λ.χ. Ζάγανι), συντάξαμε ανακοινώσεις και παρεμβατικές επιστολές και διοργανώσαμε στις 9 Σεπτεμβρίου 1995 πανελλήνια συγκέντρωση στον νότιο Όλυμπο με θέμα τον εφεξής καλύτερο συντονισμό των δραστηριοτήτων μας. Γι’ αυτόν ακριβώς τον συντονισμό, ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1997 το Ύπατο Συμβούλιο, την εποχή που άγνωστοι φανατικοί χριστιανοί κατέστρεψαν το τόσο σημαντικό για εμάς Ιερό στον «Διόνυσο» της Αττικής. 

Αμέσως από την ίδρυσή του, το Ύπατο Συμβούλίο των Ελλήνων Εθνικών κάλεσε τις ομοειδείς (αυτόχθονες, προχριστιανικές, Εθνικές) Θρησκείες της Ευρώπης σε διάλογο, συνεργασία και αλληλοϋποστήριξη, τον δε επόμενο χρόνο (1998) απετέλεσε ιδρυτικό μέλος του Παγκόσμιου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών (World Congress of Ethnic Religions – W.C.E.R.) Το Ύπατο Συμβούλίο των Ελλήνων Εθνικών λειτουργεί ως «οργάνωση -  ομπρέλα», που συντονίζει και βοηθά τους ανά την χώρα Έλληνες Εθνικούς, όχι μόνον ως άτομα αλλά και ως συγκροτημένες ομάδες, οι οποίες ωστόσο διατηρούν πάντοτε την αυτονομία τους. Ήδη λειτουργούν παραρτήματά μας στην Αυστραλία (από το έτος 1989) και τον Καναδά (από το έτος 2003) και έως σήμερα έχουμε συντάξει – αποστείλει - δημοσιεύσει περισσότερες από 180 επιστολές και διαμαρτυρίες προς τα Μ.Μ.Ε. και προς τις διάφορες Αρχές, με θέμα την ηθική και φυσική υπεράσπιση της Εθνικής μας Παράδοσης και Θρησκείας, έχουμε διαδηλώσει εναντίον καταστροφών αρχαιοτήτων, έχουμε οργανώσει περισσότερες από 300 διαλέξεις, προβολές, σεμινάρια και λοιπές πολιτιστικές εκδηλώσεις για την γνωριμία των νεοελλήνων με την προγονική Παιδεία - Παράδοση - Θρησκεία και έχουμε τελέσει περισσότερες από 200 ανοικτές, δημόσιες ιεροπραξίες ανά την Ελλάδα, πολλές από τις οποίες σε προχριστιανικά Ιερά (τον τελευταίο καιρό μάλιστα, στο Σούνιο, τους Δελφούς και το Αμφιαράειο, με έγγραφες άδειες από τις αρμόδιες Αρχές έπειτα από κατάθεση σχετικών αιτήσεων).

Τον Ιούνιο του 2004 διαργανώσαμε με δικά μας έξοδα στην Αθήνα, το 7ο ετήσιο Συνέδριο του W.C.E.R., κατά το οποίο οι σύνεδροι - αντιπρόσωποι των διαφόρων Εθνικών Θρησκειών υπέγραψαν σχετικό ψήφισμα προς την Ελληνική κυβέρνηση για θεσμική αναγνώριση τής Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας. Σε επίπεδο κοινωνικής δράσης έχουμε πραγματοποιήσει πολλές δενδροφυτεύσεις, ενώ από την άνοιξη του 2005 συμμετέχουμε με την ιδιότητα του θρησκευτικού φορέα στην «Εθνική Συντονιστική Επιτροπή του Προγράμματος Δράσης για την καταπολέμηση των διακρίσεων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  
 

 

Κάνετε τελετές γάμων, ονοματοδοσίας και άλλων αρχαίων μυστηρίων;

Φυσικά και κάνουμε αυτές τις τελετές, αν και βέβαια για εμάς δεν αποτελούν «μυστήρια», όπως θέλει να παρουσιάζει τις αντίστοιχες δικές του ο Χριστιανισμός. Στην ιστοσελίδα ysee.gr μάλιστα, έχουμε εδώ και 2 – 3 χρόνια αναρτήσει ένα βασικό σχεδίασμα των 3 τυπικών για ονοματοδοσία, γάμο και κήδευση, ώστε να μπορούν να βασισθούν σε αυτά ή και να τα υιοθετήσουν αυτούσια όλοι όσοι επιθυμούν. Όσοι πάλι θέλουν την αμεσότερη δική μας βοήθεια, τότε την τελετή πραγματοποιεί ειδική ομάδα του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών, η «Δελφύς».  

Θεωρείτε ότι οι Έλληνες Εθνικοί διώκονται στην Ελλάδα και αν ναι, ποιες είναι αυτές οι διώξεις ακριβώς; 

Σε επίπεδο κρατικό οι Έλληνες Εθνικοί δεν διωκόμαστε, αντιθέτως θα λέγαμε ότι το «ΑΤΟΜΙΚΟ» θρησκευτικό μας δικαίωμα είναι απολύτως σεβαστό μετά το 1997. Η Πολιτεία έχει αρκετές φορές μάλιστα επιδείξει σεβασμό προς το Ύπατο Συμβούλιο, όπως λ.χ. στην άψογη αστυνομική προστασία που μας παρέσχε κατά την διοργάνωση του 7ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών το 2004 στην Αθήνα ή στην περίπτωση που το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης προέβη σε Ε.Δ.Ε. μετά από καταγγελία μας για σύμβολα της βυζαντινής θεοκρατίας επάνω σε οχήματα της Αστυνομίας. Το πρόβλημά μας με την Πολιτεία περιορίζεται στην ανυπαρξία του «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ» θρησκευτικού δικαιώματός μας (για επεξηγήσεις μπορεί κάποιος να διαβάσει στο Υπόμνημά μας).

Επιθέσεις εναντίον μας έχουμε όμως δεχθεί και μάλιστα όχι λίγες φορές, από το «βαθύ Κράτος» και παρακράτος των θεοκρατών, όπως εμπρησμό σε βιβλιοπωλείο, εκφοβιστικές διαρρήξεις, απειλές κατά της φυσικής μας ασφάλειας, οργανωμένες ανώνυμες εκστρατείες λασπολογίας και συκοφαντιών, ψυχολογικές πιέσεις και εκβιασμούς από «ευσεβείς» συγγενείς, μεθοδευμένα μποϋκοτάζ επιχειρηματιών μελών μας, και εν γένει όλα τα υπόλοιπα ανάλογα κόλπα του κάθε κακομαθημένου αυταρχικού συστήματος που νοιώθει να ραγίζει από όλες τις πλευρές. Το μέγεθος της τρομοκρατίας είναι βεβαίως μεγαλύτερο στις μικρές κοινωνίες της επαρχίας, όπου το διαφορετικό άτομο συνθλίβεται κυριολεκτικά ή καταστρέφεται επαγγελματικά από έναν άγριο «κοινωνικό» φασισμό, ο οποίος αποτελεί άμεσο προϊόν της ορθόδοξης μονοκαλλιέργειας μυαλών και συμπεριφορών.     

Πόσοι είναι οι άνθρωποι που ακολουθούν σήμερα την Ελληνική Εθνική Θρησκεία;

Λόγω των όσων αναφέραμε αμέσως παραπάνω, ο κόσμος είναι αρκετά φοβισμένος για να δοθεί η δυνατότητα μίας κανονικής και έγκυρης καταμέτρησης. Πάντως οι ενεργοί θρησκευτές της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας είναι σίγουρα αρκετά λιγότεροι των 500.000 γενικώς ειπείν Ελληνολατρών για τους οποίους, πολύ προσφάτως μάλιστα, έχουν κάνει λόγο κάποιοι τρίτοι. Ο συνολικός πανελλαδικός αριθμός των ενεργών θρησκευτών, τόσο των ενταγμένων σε κινήσεις όσο και των ανέντακτων ή απομονωμένων, εικάζεται κάπου ανάμεσα στα 4.000 με 60.000 άτομα, με βάση το ότι γύρω από το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών ήδη συσπειρώνονται περίπου 1.500 άτομα και γύρω από τις υπόλοιπες ομάδες περίπου 1.000.  

Έχουν ακουστεί φωνές όπως για παράδειγμα του Παναγιώτη Μαρίνη που θεωρούν ότι είναι μεγάλο λάθος οι έριδες μεταξύ των Ελλήνων Εθνικών και ότι γενικότερα πρέπει να ακολουθηθεί ένα ολοκληρωτικά ενωτικό πνεύμα ποια είναι οι θέσεις σας σε αυτές τις απόψεις; 

Ενωτικό πνεύμα υπάρχει ήδη μεταξύ των ανθρώπων καλής πρόθεσης και θέλησης, γι’ αυτό άλλωστε και το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών αριθμεί εντός του τόσες ομάδες και άτομα. Προϋπόθεση ωστόσο γι’ αυτό το «Ενωτικό πνεύμα» είναι και θα εξακολουθήσει να είναι η ποιότητα και το ήθος, δεν γίνεται σώνει και καλά να συμπράξουμε ή να συνεργαστούμε με την οποιαδήποτε ατομική ή συλλογική χυδαιότητα. Αυτό το έχουμε με σαφήνεια δηλώσει ήδη με την επιστολή μας 142 / 27.5.03, που ανάμεσα σε άλλα υπογραμμίζαμε και το ότι «το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών, ως συλλογικότητα φορέων και ατόμων, δεν μπορεί να αυτο-υποβιβασθεί, πέρα από κάθε λογική και στρατηγική, ερχόμενο σε διαπραγματεύσεις με ομάδες 2 ή 3 ατόμων, ή, ακόμη χειρότερο, με προσωποπαγείς ατελέσφορες ομάδες που οι αρχηγοί τους έχουν προβεί ή εισέτι προβαίνουν σε παντοειδείς εχθρικές, δυσφημιστικές ή προδοτικές ενέργειες εναντίον του. Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών, ως συλλογικότητα υγιών φορέων και ατόμων, δεν μπορεί να αυτο-δυσφημισθεί ή αυτό-προβοκαρισθεί, ερχόμενο σε οιανδήποτε συνεργασία με φορείς ή άτομα που εκφράζουν αντιδημοκρατικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές και λοιπές μισανθρωπικές απόψεις, τους οποίους θεωρεί υπό κάθε έννοια ξένους, αν όχι εντελώς ενάντιους, προς την ευρύτερη στοχοθεσία του αλλά και προς αυτή την ίδια την Πατρώα Κοσμοαντίληψη.». 

Αν σε κάποια χρόνια η Ελληνική Θρησκεία γινόταν η κυρίαρχη Θρησκεία στην Ελλάδα ποια θα ήταν η πολιτική της απέναντι στις άλλες Θρησκείες που θα μειοψηφούσαν και ειδικά απέναντι στην Ορθόδοξη Εκκλησία; 

Κύριο χαρακτηριστικό της σύγχρονης μορφής της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, όπως ακριβώς και της προχριστιανικής μορφής της, είναι η ανεκτικότητα. Σε καμμία περίπτωση η πολιτική μας δεν θα ήταν όμοια με την πολιτική των νυν κρατούντων μονοθεϊστών απέναντι στην δική μας Θρησκεία. 

Έχουν υπάρξει απόψεις που θεωρούν τους Έλληνες να υπερέχουν και γονιδιακά σε σχέση με άλλους λαούς, ποια είναι η θέση σας και κυρίως αν θα θεωρούσατε έλληνα κάποιον που μετέχει της Ελληνικής Παιδείας; 

Το γιατί από το «δεν συνηθίζουν οι Έλληνες να προσκυνούν» της προχριστιανικής εποχής έχουμε φθάσει σήμερα στην πιο αηδιαστική εθελοδουλία, γονυκλισία και σταυροκόπημα των περισσότερων νεοελλήνων ας μας το απαντήσουν εκείνοι που επιμένουν να αυτο-εξαπατώνται και να εξαπατούν και άλλους περί μίας τάχα γονιδιακής «υπεροχής» ! Αντιθέτως, για εμάς ο Ελληνισμός είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα Αρετών και συνεπώς αποτελεί μία ηθικο-πνευματική κατάσταση με οικουμενική μάλιστα διάσταση που μπορεί και αγκαλιάζει κάθε ποιοτικό άνθρωπο, γι’ αυτό άλλωστε και ήδη έχουμε μέλη μας Ιάπωνες, Πολωνούς, Αργεντινούς, Γερμανούς κ.ά., την ίδια ώρα που «Έλληνες υπήκοοι» και άρα υποτίθεται «κανονικοί» Έλληνες λυσσομανούν εναντίον μας, σείοντας απειλητικά τα βυζαντινά σημεία και τέρατά τους. 

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μέλλον της Ελληνικής Θρησκείας στην χώρα μας αλλά και σε διεθνές επίπεδο; Ποια είναι, αν υπάρχουν φυσικά, τα εμπόδια για να αναγνωριστεί η Ελληνική Θρησκεία ως επίσημη Θρησκεία από το ελληνικό κράτος αλλά και ισότιμη των άλλων Θρησκειών;

Αργά αλλά σταθερά, η Ελληνική Εθνική Θρησκεία θα κατορθώσει να της απονεμηθεί επιτέλους ο απαιτούμενος σεβασμός από ένα Κράτος που για τους δικούς του λόγους θέλει μεν να λέγεται «Ελληνικό», αλλά από την άλλη έως σήμερα προτιμάει να γέρνει δουλικά τον αυχένα μπροστά σε αλαζόνες χρυσοστόλιστους ρασοφόρους και λειψανοθήκες. Σε τοπικό επίπεδο, άπαξ και της δοθεί κάποτε η δυνατότητα να ακουσθούν οι θέσεις της και οι οπτικές της, ιδίως από τους νέους ανθρώπους, θα κερδίζει ολοένα και περισσότερους Συνέλληνες, ενώ σε διεθνές επίπεδο θα κερδίζει επίσης πάμπολλους εκλεκτούς καλλιεργημένους ανθρώπους ή θα συνεργάζεται στενά με ομοειδείς της (Εθνικές και Πολυθεϊστικές) Θρησκείες για να ορθωθεί ένα κοινό ανάστημα μπροστά στον οδοστρωτήρα του μονοθεϊστικού ισοπεδωτισμού. 

Τέλος, για την θεσμική κατοχύρωση της ισοτιμίας και ισοπολιτείας της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας, το μόνο ουσιαστικό εμπόδιο είναι ο πασιφανής φόβος της Πολιτείας να διαχωρισθεί επιτέλους από τους βυζαντινούς θεοκράτες, γι’ αυτό άλλωστε και στο Υπόμνημά μας υπογραμμίσαμε ότι «κατ’ αρχάς θεωρούμε κάτι περισσότερο από αυτονόητο πως η όποια πραγματική Ισονομία, Ισοπολιτεία και Ισηγορία της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας και των άλλων μειοψηφικών Θρησκειών απέναντι στην νυν «επικρατούσα», απαιτεί τον προηγούμενο πλήρη διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, καθώς μόνον αυτός μπορεί να εγγυηθεί πειστικά την απαιτούμενη θρησκευτική ουδετερότητα της Πολιτείας και την έργω εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων για όλες τις Θρησκείες και τους λειτουργούς τους». 


 

 
 

  Το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών (Υ.Σ.Ε.Ε.) ιερουργεί προς τιμήν των Θεών
Απόλλωνος και Αρτέμιδος κατά την έναρξη των «Απολλωνίων 2011».


The Supreme Council of the Ethnikoi Hellenes (Y.S.E.E.) honors God Apollo and
Goddess Artemis at the opening ceremony of «Apollonia 2011».


© 2011 Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών
 
 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ:  

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ  

ΣΥΓΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ  

ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ"  

ΚΕΙΜΕΝΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ  

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ" (1980 - 1993)  

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ